Het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) heeft op 13 februari in verband met de verkiezingen het zeer lezenswaardige rapport Kwesties voor het kiezen uitgebracht over de onderwerpen zorg, politie en pensioenen (zie https://www.scp.nl)

Staatssecretaris Klijnsma stelt zelf daarin dat ‘Met aanpassingen aan het pensioenstelsel kan geen extra geld worden gecreëerd. Wel leidt een nieuw stelsel ertoe dat deelnemers duidelijkheid krijgen over wat zij wel en niet mogen verwachten van hun pensioen.’ Uitgaande van die vaststelling is het volgens het CPB onwaarschijnlijk dat dit door het kabinet omschreven probleem met de gekozen oplossingen onderschreven gaan worden door burgers. Want burgers zijn immers veel meer dan beleidsmakers gericht op de uitkomsten van het stelsel, dus op de hoogte en de zekerheid van de uitkering.

In de Hoofdlijnen notitie aan de Tweede Kamer erkent het ministerie van SZW expliciet de noodzaak om het vertrouwen in het stelsel te vergroten. Zij stelt dat dit ook mogelijk moet zijn zonder dat nog langer een garantie op een specifieke pensioenuitkering afgegeven wordt, aldus het rapport. Het ministerie erkent hier dus de relatie tussen de uitkomsten van het stelsel en het vertrouwen erin. Maar het ministerie kiest vervolgens als aanpak, in lijn met de Sociaal Economische Raad (SER), voor meer transparantie, een betere communicatie en keuzevrijheid. Evenals de SER erkent het ministerie hiernaast het belang van een goed pensioen, waarmee een te grote terugval in de levensstandaard na pensionering voorkomen wordt, maar zij ziet dit niet expliciet als route naar het gewenste herstel van het vertrouwen.

Het standpunt van de staatssecretaris over het verlies van de garantie is niet eerlijk, want in de oude Pensioen- en Spaarfondsenwet (PSW) uit 1952 stond ook al de mogelijkheid van een verlaging van het pensioen, indien een pensioenfonds in problemen was gekomen. Er bestond dus altijd al géén ‘garantie’ op niet korten. Want dat geeft aan dat het pensioenfonds ergens voor moet instaan en dat was niet zo. Alleen hebben de overheid en de pensioenfondsen bewust die mogelijkheid van korten van pensioenen nooit vermeld. Dat bewust niet vermelden van mogelijke kortingen heeft het vertrouwen in het pensioenstelsel en de politiek flink aangetast.

In de door de SER uitgewerkte varianten kwam de roep om transparantie en eigendomsrechten duidelijk naar voren, alsmede een mogelijke overstap van uitkeringsovereenkomsten naar premieovereenkomsten’. Maar die overstap naar een premieregeling moeten wij niet willen maken en dat zal ik in een volgende nieuwsbrief uitleggen. Politieke partijen die deze overstap wel willen, zijn een ramp voor uw pensioen (dat wordt dan een ‘woekerpensioen’). Het CPB heeft de verkiezingsprogramma’s van de politieke partijen dan ook doorgerekend zonder deze overstap (zie bijlage) met uitzondering van 50PLUS en PVV. Maar 50PLUS laat zijn programma echter doorrekenen door een universiteit. In de bijlage kunt u zien welke partij iets wil doen voor het herstel van de koopkracht van gepensioneerden.  
Zie ook http://www.loonvoorlater.nl  evenals http://www.pensioenleugen.nl

Nieuwsbrief van de Stichting Pensioenbehoud van 20 februari 2017