Meer dan een jaar geleden werd er in ons blad “Pensioenenbelangen” een artikel gewijd aan het hedendaagse Griekse drama. In het oude Griekenland van voor onze jaartelling werden al drama’s opgevoerd. Soms als het drama zo ingewikkeld was geworden dat men er niet meer in redelijkheid uit kon komen, werd een “Deus ex machina” uit de hoge hoed getoverd, een God die plotseling op het toneel verscheen om de zaken alsnog bevredigend op te lossen. Lang heeft men in Griekenland gedacht dat Europa de Deus ex machina zou zijn die hun problemen wel zou oplossen. Maar de Goden zijn ook niet meer wat ze geweest zijn en het Griekse Drama dreigt nu een diepe tragedie te worden.

Ook onze pensioenfondsen hebben daar last van. De vorige keer eindigden wij nog met een positief bericht over het ABP en Zorg en Welzijn. Bij de presentatie van de jaarrekening 2010 van het ABP bleek echter dat zij maar liefst 2,3 miljard hadden geïnvesteerd in Griekse staatsobligaties. Die positie hadden zij op het einde van het jaar afgebouwd naar 500 miljoen. In eerste instantie denk je, daar zijn zij goed mee weggekomen, 1.800 miljoen minder dan aan het begin van 2010. In het Financieele Dagblad wordt echter berekend dat zij met het afbouwen van die positie minstens 800 miljoen hebben verloren. En die 500 miljoen die ze op het einde van het jaar nog wel in portefeuille hadden is inmiddels ook alweer fors minder waard.

Het gekrakeel over het zogenaamde Pensioenakkoord gaat ook onverminderd voort. Dat de ANBO onder leiding van Liane de Haan zich met huid en haar aan de vakcentrale FNV heeft overgeleverd blijkt uit een kort berichtje in hun magazine. Het volkomen gebrek aan transparantie over dat pensioenakkoord wordt daar rechtgepraat met de opmerking dat onderhandelingen in beslotenheid moeten plaatsvinden. En dan plotseling zoals de bedoeling was met het eindresultaat naar buiten treden en voordat iemand met de ogen kan knipperen dit tot wet verheffen. Gelukkig zijn er ook nog kritische leden bij de bonden van de FNV en naar nu blijkt ook bij het CNV. Ondanks wekenlange pogingen om met name FNV-bondgenoten weer in het gareel te krijgen ziet het er niet naar uit dat dit gaat lukken.

Terwijl in het huidige pensioenakkoord de werkgevers geen risico’s meer lopen zou je denken dat men voor de deelnemers die nu alle risico’s dragen extra voorzichtig moet zijn bij de beleggingen. Niets is minder waar, de opbouw van de reserves kan wel wachten en dan kun je riskanter beleggen. Voor reeds gepensioneerden kan dat op korte termijn gunstig zijn, maar voor de nog werkenden en met name voor de jongeren is dat zeer riskant. Kennelijk begrijpen de jongeren van CNV en FNV die zo voor het akkoord zijn echt niet waar ze ja tegen zeggen.

Intussen blijft Henk Kamp een akkoord forceren onder de dreiging dat hij anders zelf met voorstellen komt. Een eerste proeve heeft hij daar al van afgegeven met een wetsvoorstel om de AOW- en pensioenleeftijd te verhogen naar 66. Ingrijpender is zijn voorstel om de fiscale aftrekbaarheid van de pensioenpremie bij de middenloonregelingen te verlagen van 2,25% naar 2%. Dit betekent dat de pensioenopbouw niet met één jaar maar met vier jaar wordt verlengd.

Over de kosten van de pensioenfondsen is de laatste tijd veel te doen geweest. Deze kosten worden minimaal geschat op 5 miljard en gezien het enorme vermogen van de pensioenfondsen lijkt dat mee te vallen. David Hollanders die ook geïnterviewd wordt in het nieuwe nummer van Pensioenbelangen maakt echter een opmerking die heel belangrijk is. De indexatie voor de koopkracht kost een half miljard. Als men er in slaagt de kosten van vermogensbeheer met 10% te verminderen dan kan er zonder problemen worden geïndexeerd.